kątem zewnętrznym
Encyklopedia PWN
iloczyn wektorowy, iloczyn zewnętrzny,
mat. pojęcie z zakresu rachunku wektorowego: iloczynem wektorowym wektorów 
i 
(oznaczanym × lub [, ]) w przestrzeni 3-wymiarowej nazywa się wektor 
= × , którego kierunek jest prostopadły do obu wektorów i , długość c = a b sinα (gdzie α to kąt między kierunkami wektorów i ), a orientacja trójki , , jest dodatnia (zgodna z orientacją układu współrzędnych);
Jowisz, symbol 
,
astr. piąta według oddalenia od Słońca i największa planeta Układu Słonecznego, a po Słońcu, Księżycu i planecie Wenus czwarty pod względem jasności obiekt na niebie (maksymalna jasność wynosi −2,8 wielkości gwiazdowej).
,
klimat
charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych (warunków pogodowych) powtarzających się w czasie, kształtujący się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich obserwacji i pomiarów meteorologicznych.
[gr. klíma ‘nachylenie’, ‘szerokość geograficzna’],
biol. jedna z taksji, polegająca na utrzymywaniu przez organizm podczas ruchu postępowego dowolnego kąta w stosunku do kierunkowego bodźca zewnętrznego (światło, wiatr) niezależnie od upływu czasu, czym różni się od astrotaksji;
kryształ ciekły, ciecz anizotropowa, faza mezomorficzna,
stan skupienia pośredni między cieczą zwykłą (izotropową) a zwykłym kryształem;
LCD, ang. Liquid Crystal Display, ekran ciekłokrystaliczny, wyświetlacz ciekłokrystaliczny,
ekran, na którym obraz powstaje wskutek zmiany właściwości optycznych ciekłych kryształów pod wpływem pola elektrycznego.
